गजल (होली)

निथ्रुक्कै भिज्नेभो मायालुको चोली

हान्दैछन पिच्कारीले रङपानी घोली

सुनामिछ बाटो भरि कस्ले फेरिहान्छ

बाँच्नलाई गाह्रोछ राख्ने हो कि झोली

छेक्नलाइ सकिदैन बिकिरण सरि

बर्सिदैछ छतबाट लोलाको त्यो गोली

बिगबिगिछ बाटोभरि रोक्ने कस्ले हो

ढोलपिटी आउँदैछ फेरी आर्को टोली

छेपाछेपछ फोहरपानि एकअर्काको जिउमा

रङैरङमा रमाउथियौ आर्कै थियो होली

गजल

जुन छोडि आकोछु खुनि शहरमा

कोल्टे फेर्दै चन्द्रमुहार हेर्ने प्रहरमा

झार्दै आशु नजानुन भन्न सकिनन

मध्य रातमा हिंडेकोथे पढ्ने लहरमा

के सक्थ्यौ र निदाउन तड्पिराछ मन