गजल

कती सुन्दर देख्थे मैले पैले पैले उन्लाई 
झ्यप्प दियो निभे पछी सम्झिराछु जुनलाई 

आफु बगी असारको भेल मैले तारेको थे 
तरे पछी बैगुनिले बिर्सि गई गुन्लाई 

भत भती पोल्ने गरी कती सारो जल्यो मुटु 
आसोच बार्दै हाम्रो प्रेमको सम्झी राछु नुनलाई 

दागै दाग छ छात्ती भरी उन्ले छाडे पछी 
के सम्झनु आर्कैको त्यो गला भरको सुनलाई 

अर्ती सबै सम्झीय्रर पछुतो छ आँखाभरी 
खोक्रो पारी जाने जात मकैको त्यो घुनलाई 

गजल

भेट्दा खुशी छूट्दा आसुँ प्रकृतीको झेल रैछ 
मीलन भन्नु बीछोड भन्नु समयको खेल रैछ 

एकै छीनमा उठ्नुपर्ने चौतारीको बसाइ हामरो 
जाने गाउँ फरक फरक दोबाटोको मेल रैछ 

कल्पनामा आश कती बाधै बाधले छेकउ जस्तो 
सपनासबै बगाइ लाने उर्लदो भेल रैछ 

लजालु त्यो अधरसँगै मंद मुस्कान सामीप्यमा 
बीर्सनलाई कती गार्हो मुटु छेड्ने नेल रैछ 

यात्रा भरी काख तीम्रो अाफैलाई हराएथे 
कुन दीनमा जन्मे कुन्नी भाग्य मेरो फेल रैछ 

भेट्दा खुशी छूट्दा आसुँ प्रकृतीको झेल रैछ 
मीलन भन्नु बीछोड भन्नु समयको खेल रैछ 

गजल

भेट्दा खुशी छूट्दा आसुँ प्रकृतीको झेल रैछ 
मीलन भन्नु बीछोड भन्नु समयको खेल रैछ 

एकै छीनमा उठ्नुपर्ने चौतारीको बसाइ हामरो 
जाने गाउँ फरक फरक दोबाटोको मेल रैछ 

कल्पनामा आश कती बाधै बाधले छेकउ जस्तो 
सपनासबै बगाइ लाने उर्लदो भेल रैछ 

लजालु त्यो अधरसँगै मंद मुस्कान सामीप्यमा 
बीर्सनलाई कती गार्हो मुटु छेड्ने नेल रैछ 

यात्रा भरी काख तीम्रो अाफैलाई हराएथे 
कुन दीनमा जन्मे कुन्नी भाग्य मेरो फेल रैछ 

भेट्दा खुशी छूट्दा आसुँ प्रकृतीको झेल रैछ 
मीलन भन्नु बीछोड भन्नु समयको खेल रैछ